W gąszczu dzikie pnącze

Brazylijska przyroda jest teraz bardzo blisko, na wyciągnięcie ręki. Właśnie zaczyna się wiosna. Wyciągam rękę przez okno i prawie mogę dotknąć dłonią orchideę i drzewo pomarańczy. I zdarzają się różne małe i większe odkrycia przyrodnicze, kiedy siedzę i cieszę się pięknem dnia w ogrodzie lub idę na spacer po pobliskich ulicach.

Pierwsze co przykuło moja uwagę to drzewo, którego pień zaczyna kwitnąć.

Później owocuje, o tak:

Aby w końcu pokryć się gęsto czarnymi, słodkimi owocami. To Jabuticaba.

Z końca ulicy widok na araucarię.

Której wielkie szyszki kryją te oto "nasionka" piniones, używane powszechnie w tutejszej kuchni.

To one były podstawą wyżywienia pierwszych imigrantów.

Jak kandelabr pokryty dziesiątkami żółtych świec.

Detale, które dodają życiu uroku, jak ten dzbanuszek gdzieś w kącie ogrodu.

Nieskalanie białe, doskonałe w swojej formie.

  

Kwiat to, ptak to czy motyl? Co to za egzotyczny stwór?

Wiosenny przepych kwitnących drzew Ipe.

Na ulicy klomby gęsto porośnięte mozaiką biało- fioletowych kwiatów.

A w ogrodzie ten połączył w sobie te dwa kolory.

Cuia, z której robi się naczynia do picia mate i urocze domki dla ptaków.